Kategori: Anılar

Kırk yıl önce değil de bin yıl önce gibi

Son kırk yılda o kadar çok şey değişmiş ki yaşamımızda. Sanki yaşadığımız değil de, asırlar öncesi hikâyeler anlatır gibi hissediyorum kendimi. Teknoloji o kadar hızlı ilerledi ki son kırk yılda, bazen kendim bile inanmakta güçlük çekiyorum.

1970’li yılların başlarında köyümüzdeki yaşam şeklini düşünüyorum. Telefon yok, elektrik yok, modern tarım aletlerini hiç biri yok, tüple çalışan ocaklar yok. Köyden şehre yolcu ve eşya taşıyan tek bir kamyon be tek bir traktör dışında hiçbir motorlu araç yok. Okumaya devam et Kırk yıl önce değil de bin yıl önce gibi

Bakır çalığında kuru fasulye

Ankara’dan İstanbul’a dönerken Bolu Dağı’nda verdiğimiz mola ve otobüsümüz tekrar yola çıkıncaya kadar her şey normaldi. Sanırım 19:00 otobüsüydü ve mola yerinden ayrıldığımızda saat 22:30 sularındaydı. Hafta sonu iki gün süren bir toplantıyı tamamlamış, İstanbul’a doğru keyifli bir yolculuğun tadını çıkarıyorduk dört arkadaş. Toplantıyla ilgili kritikler yapıp, başka illerden gelen arkadaşlardan duyduğumuz dedikoduları paylaşıp gülüşüyorduk.

Ne zamana kadar? Arkadaşlarımızdan, Selim’in birden kızarıp bozarmaya, terler dökmeye başladığını hissettiğimiz ana kadar. Önce telaşlandık, henüz çok genç ama, kalp krizi artık yaş falan tanımıyordu. Yakaladığı yerde, erken kızarmış elmalar gibi düşürüyordu aman vermeden. Fakat birazdan Selim’in durumunun biraz farklı olduğunu anladık. Biz Selim’le ön koltukta, diğer iki arkadaşımız da hemen arka koltukta birbirimize doğru eğilerek konuşuyorduk. İşte bu koşullarda Selim’in durumuyla ilgili anlattığı aynen şunlardı. Arada belki, iki virgül, üç ünlem, bir kaç nokta atlamış olabilirim. Çünkü duyduklarımızdan sonra herkesin bize dönüp bakacağı kadar bir kahkaha patlattık. Okumaya devam et Bakır çalığında kuru fasulye