yine böye bir gün batımıydı.
güneş tam ufuğa yanaşmış,
biraz da yavaştan almış;
ardından konuşan kimse
var mı yok mu diye.
kalaycı ustasından
körüğü yemiş sini gibi korlaşmış,
eski mahalleden
mersiye teyze edasında,
meraklı meraklı
dönüp bakarken geriye;
bir inilti duydum içimde
belki epeyce derinde…
haziran 2011