güneş yan yatıp da, gölgeler uzarken şarka doğru
aşılmaz bir duvara çarptığında
kırılır tam orta yerinden;
hüzün
incecik bir yağmur düşer alınlara
koca bir yeşil ordu
dönüşür sararmış umutlara
nereye baksan belli belirsiz
titrek bir dalgalanma;
hüzün
göz düşer derinlere
incecik bir dere
akar aheste aheste
kanar açık yaralar;
hüzün
yanındadır dokunamazsın
elindedir tutamazsın
baksan uzun uzun
artar sızın;
adıdır, hüzün…
2009