Selam Tanrı!
bir varsayım üzerine,
geldim, karşındayım.
Sana soracak soru bırakmadılar
adını kullanan kulların.
Tüm yaşamım boyunca
sorguladılar.
İlk tanıdığım günden beri seni,
sürekli adınla korkuttular.
Korkular üzerine kurulunca
ilişkimiz,
kabul etmedi fikrimiz.
Korkuyla yapılan her şey,
yapmasak da olur zikrimiz.
Seni düşünmeden,
sen istediğin için değil,
öylesine yaşarken hayatımı;
iyiyle, güzelle, dürüstlükle.
Karşıma çıkan kulların,
korkundan yapıyordu bunları.
Onlar korktukça,
başkaldırdım bu iki yüzlülüğe.
İzin vermedi vicdanım,
varlığını kabullenemedim.
Niçin;
kendileri için değil de,
senin için.
Niçin;
isteyerek değil de,
korkarak.
Niçin;
yaşadıkları gerçek dünya
için değil de,
bilmedikleri,
başka bir dünya için.
Niçin;
düşünüp de yapmadıkları
her suç için,
beklerler senden bir mükâfat
kendileri için.
Niçin;
bilmedikleri ve cevabından
korktukları şeyleri,
”Allah bilir” diye
sana havale ettikleri için.
Korkmadım, yaptıklarımdan.
Çünkü, korkunla yapılmayanlardan,
keyfimle uzak durdum.
Korkmadım, diğer dünyandan.
Çünkü, bu dünyada gördüm cehennemi.
Korkmadım yasaklarından,
Çünkü, Adem’e elmayı sen verdin.
Şimdi varsayalım Tanrı’sın.
Varsayalım adaletin burada.
Varsayalım, cezaya muktedirsin.
Varsayalım, gücün insana yetiyor.
Varsayalım karşındayım!
Ölçün,
yaşadığım dünyadaki
yaptıklarım değil de,
sana olan inançsızlığımsa eğer,
varsayamam
Tanrı değilsin.
Sömürmek için,
hakkı olmadığı halde
sahip olmak için,
kötülükler için,
güç sahibi olanların
yönetmek için kullandıkları,
küçük bir piyonsun.
Varsayalım Tanrı’sın.
Halep buradaysa,
Arşın nerede?
Sorgulamaksa eğer,
benim hakkımdır
bu sefer.
Tanımadığım halde
adını andım,
binlerce kez.
Senin adını kullanarak
yaptılar bana her şeyi.
uyutmak için,
yedirmek için,
içirmek için,
sünnet etmek için,
evlendirmek için.
haraç kestiler senin adınla,
yeminler edip, ettirip,
kişiliğime saldırıp yalan söylettiler.
Selam vermek gibi en insani davranışı bile
senin adınla mecbur kıldılar.
Senin yüzünden gizlendim,
kendim olamadım çoğu kez.
Kırmak istemedim;
gizlendim.
Kaybetmek istemedim;
gizlendim.
Sevinsinler diye beni,
yine gizlendim kendimden.
Canavara dönüşmüşlerdi
kulların.
Korkunla yaşamaları,
daha zararsız diye,
görmezden geldim inançlarını.
Senden çok,
korktum onların
sensiz zamanlarından.
Varsayalım tanrısın.
Verebilecek misin
bunların hesabını?
Telafi edebilecek misin
bunca kötülük, katliam
ve mutsuzlukların
bedelini?
Yaşamları boyunca
kendi olamayıp,
senden korktukları için,
sözde günahlarından,
sözde uzak kalanları,
Al.
Oturt sahte cennetine.
Ben cehennemimde yanarım,
vicdanım ve kendimle.
Sayın Tanrı.
2010